Schenking aan kind: wat als hij/zij scheidt?

Je wil je kind en zijn of haar partner graag helpen bij de aankoop van een eigen woning, maar wat als ze gaan scheiden? Gaat de helft van jouw schenking dan automatisch naar de ex-partner? Niet als je het goed regelt.

In de schenkingsakte kan je voorzien dat de schenking eigendom blijft van je kind en niet ingebracht wordt in de huwelijksgemeenschap

Een schenking is definitief: je doet afstand van het geld of goed dat je aan je kind schenkt, zonder uitzicht op een terugbetaling of enige vorm van vergoeding. Dat is ook de bedoeling, maar wat als de relatie van je kind op de klippen loopt? Kan de ex van je kind zomaar aanspraak maken op een deel van het geschonken kapitaal?

Voorwaarden schenking

Bij gehuwden blijft een schenking altijd tot het eigen vermogen behoren. Om te vermijden dat jouw kind de schenking later toch in het gemeenschappelijke vermogen inbrengt, kun je in de schenkingsakte voorzien dat de schenking een eigen goed blijft van je kind en niet in de huwelijksgemeenschap mag ingebracht worden.

Je kan ook zekerheden inbouwen in de aankoopakte van de gezinswoning. Als je kind gehuwd is en samen met zijn of haar partner een woning koopt, dan kan in de aankoopakte een verklaring van wederbelegging worden opgenomen. Daarmee wordt bevestigd dat er deels gekocht werd met eigen gelden en dat ook het daarmee gefinancierde deel van de woning eigen blijft.

Wat als je kind nog niet is getrouwd bij die aankoop van dat huis?

Op de gemiddelde aankoopleeftijd van 36 jaar is 65% van de koppels nog niet gehuwd. Als één partner meer inbrengt bij de aankoop, dreigt dat geld verloren te gaan bij een relatiebreuk. Koppels die samenwonen – of ze nu feitelijk of wettelijk samenwonen - kunnen de woning in ongelijke delen kopen. Zo worden de partners niet elk voor de helft eigenaar, maar in verhouding tot hun betaalde deel. Daardoor hebben ze de zekerheid dat bij een mogelijke relatiebreuk ieder van hen aanspraak kan maken op zijn inbreng. Toch is deze werkwijze niet aangewezen voor veel koppels, omdat het juist door deze ongelijke aankoop niet meer mogelijk is een beding van aanwas in de koopakte op te nemen. Met zo’n beding bepalen de samenwonenden dat bij overlijden van één van hen diens aandeel in de woning automatisch naar de andere partner gaat, maar dat is slechts mogelijk als ze ieder een gelijk deel aankopen.

Een gelijkaardig probleem stelt zich als het koppel in een 50-50-eigendomsverhouding koopt, maar werkt met twee aparte kredieten naargelang de eigen kredietbehoefte van elke partner. Het alternatief is aankopen in een verhouding 50-50, maar daarnaast een schuldbekentenis door de partner laten tekenen waarin het bedrag van de geschonken gelden wordt opgenomen. Bij een eventuele relatiebreuk zal je kind het door jou geschonken geld kunnen terugvorderen van zijn of haar partner. In de schuldbekentenis kan afgesproken worden welk bedrag uiteindelijk terugbetaald moet worden bij een relatiebreuk. Dat kan het nominale bedrag zijn of het nominaal bedrag te verhogen met een vooraf vastgelegde intrestvoet. Wil je rekening houden met de waardestijging van het onroerend goed waarin werd geïnvesteerd, dan moet je een verrekeningsbeding voorzien.

Overweeg je om je kind te helpen bij de aankoop van een huis? In ons artikel over lenen of schenken vind je het nodige advies